ارزیابی و مکان یابی فضای سبز شهری با استفاده از GIS و روش AHP (مورد مطالعه : منطقه 7 شهرداری تهران)

منطقه 7 شهرداری تهران، با وسعت 1,536,800 متر مربع، جمعیت 310184 و سرانه فضای سبز 3.85 مترمربع، در مقایسه با سرانه پیشنهادی طرح جامع تهران (13\9)، و سرانه قابل قبول برای کلان شهرهای ایران (18)، با مساله کمبود این سرانه مواجه است. پژوهش حاضر با روش تحلیلی– توصیفی و تاکید بر جنبه کاربردی آن، به ارزیابی و مکان یابی فضای سبز منطقه مورد مطالعه بر اساس معیارهای مکان یابی و نیازهای جمعیتی پرداخته است. برای جبران کمبود این سرانه، ارزش­های زمین های منطقه برای ایجاد فضای سبز، با استفاده از معیارهایی مانند نزدیکی به مراکز مسکونی، مراکز آموزشی، فرهنگی، تجاری، بهداشتی، مراکز فرهنگی، تاسیسات شهری و عوامل طبیعی مانند عوامل آب و هوا، زمین شناسی و منابع آبی مورد سنجش قرار گرفته است. سپس داده­های مکانی در برنامه GIS به لایه­های اطلاعاتی جدید تبدیل شدند. بعد از آن، به منظور الگوسازی هر کدام از معیارها بر اساس ارزش و اهمیت آنها در مکان­یابی فضای سبز، در نرم افزار Expert Choice به لایه­های اطلاعاتی وزن داده شد. نتایج حاصل از تلفیق لایه­های وزن­دهی شده، زمین­ها را برای انتخاب مکان مناسب فضای سبز اولویت­بندی کرد. سپس این زمین ها با نقشه کاربری اراضی مقایسه و ارزیابی شد. در نهایت، زمینها در سه نوع پهنه: مناسب ، متوسط و نامناسب تعیین و براساس آن، مطلوب­ترین آنها برای احداث فضاهای سبز جدید پیشنهاد شدند.منطقه ٧ شهرداری تهران ، با وسعت ١،٥٣٦،٨٠٠ متر مربع ، جمعیت ٣١٠١٨٤ و سرانه فضای سبز ٣,٨٥ مترمربع ، در مقایسه با سرانه پیشنهادی طرح جامع تهران (٩.١٣)، و سرانه قابل قبول برای کلان شهرهای ایران (١٨)، با مساله کمبود این سرانه مواجه است . پژوهش حاضر با روش تحلیلی– توصیفی و تاکید بر جنبه کاربردی آن ، به ارزیابی و مکان یابی فضای سبز منطقه مورد مطالعه بر اساس معیارهای مکان یابی و نیازهای جمعیتی پرداخته است . برای جبران کمبود این سرانه ، ارزش های زمین های منطقه برای ایجاد فضای سبز، با استفاده از معیارهایی مانند نزدیکی به مراکز مسکونی، مراکز آموزشی، فرهنگی، تجاری، بهداشتی، مراکز فرهنگی، تاسیسات شهری و عوامل طبیعی مانند عوامل آب و هوا، زمین شناسی و منابع آبی مورد سنجش قرار گرفته است . سپس داده های مکانی در برنامه GIS به لایه های اطلاعاتی جدید تبدیل شدند. بعد از آن ، به منظور الگوسازی هر کدام از معیارها بر اساس ارزش و اهمیت آنها در مکان یابی فضای سبز، در نرم افزار Expert Choice به لایه های اطلاعاتی وزن داده شد. نتایج حاصل از تلفیق لایه های وزن دهی شده ، زمین ها را برای انتخاب مکان مناسب فضای سبز اولویت بندی کرد. سپس این زمین ها با نقشه کاربری اراضی مقایسه و ارزیابی شد. در نهایت ، زمینها در سه نوع پهنه : مناسب ، متوسط و نامناسب تعیین و براساس آن ، مطلوب ترین آنها برای احداث فضاهای سبز جدید پیشنهاد شدند.