ارزیابی و مکان یابی فضای سبز شهری با استفاده از GIS و روش AHP (مورد مطالعه : منطقه 7 شهرداری تهران)
منطقه 7 شهرداری تهران، با وسعت 1,536,800 متر مربع، جمعیت 310184 و سرانه فضای سبز 3.85 مترمربع، در مقایسه با سرانه پیشنهادی طرح جامع تهران (13\9)، و سرانه قابل قبول برای کلان شهرهای ایران (18)، با مساله کمبود این سرانه مواجه است. پژوهش حاضر با روش تحلیلی– توصیفی و تاکید بر جنبه کاربردی آن، به ارزیابی و مکان یابی فضای سبز منطقه مورد مطالعه بر اساس معیارهای مکان یابی و نیازهای جمعیتی پرداخته است. برای جبران کمبود این سرانه، ارزشهای زمین های منطقه برای ایجاد فضای سبز، با استفاده از معیارهایی مانند نزدیکی به مراکز مسکونی، مراکز آموزشی، فرهنگی، تجاری، بهداشتی، مراکز فرهنگی، تاسیسات شهری و عوامل طبیعی مانند عوامل آب و هوا، زمین شناسی و منابع آبی مورد سنجش قرار گرفته است. سپس دادههای مکانی در برنامه GIS به لایههای اطلاعاتی جدید تبدیل شدند. بعد از آن، به منظور الگوسازی هر کدام از معیارها بر اساس ارزش و اهمیت آنها در مکانیابی فضای سبز، در نرم افزار Expert Choice به لایههای اطلاعاتی وزن داده شد. نتایج حاصل از تلفیق لایههای وزندهی شده، زمینها را برای انتخاب مکان مناسب فضای سبز اولویتبندی کرد. سپس این زمین ها با نقشه کاربری اراضی مقایسه و ارزیابی شد. در نهایت، زمینها در سه نوع پهنه: مناسب ، متوسط و نامناسب تعیین و براساس آن، مطلوبترین آنها برای احداث فضاهای سبز جدید پیشنهاد شدند.منطقه ٧ شهرداری تهران ، با وسعت ١،٥٣٦،٨٠٠ متر مربع ، جمعیت ٣١٠١٨٤ و سرانه فضای سبز ٣,٨٥ مترمربع ، در مقایسه با سرانه پیشنهادی طرح جامع تهران (٩.١٣)، و سرانه قابل قبول برای کلان شهرهای ایران (١٨)، با مساله کمبود این سرانه مواجه است . پژوهش حاضر با روش تحلیلی– توصیفی و تاکید بر جنبه کاربردی آن ، به ارزیابی و مکان یابی فضای سبز منطقه مورد مطالعه بر اساس معیارهای مکان یابی و نیازهای جمعیتی پرداخته است . برای جبران کمبود این سرانه ، ارزش های زمین های منطقه برای ایجاد فضای سبز، با استفاده از معیارهایی مانند نزدیکی به مراکز مسکونی، مراکز آموزشی، فرهنگی، تجاری، بهداشتی، مراکز فرهنگی، تاسیسات شهری و عوامل طبیعی مانند عوامل آب و هوا، زمین شناسی و منابع آبی مورد سنجش قرار گرفته است . سپس داده های مکانی در برنامه GIS به لایه های اطلاعاتی جدید تبدیل شدند. بعد از آن ، به منظور الگوسازی هر کدام از معیارها بر اساس ارزش و اهمیت آنها در مکان یابی فضای سبز، در نرم افزار Expert Choice به لایه های اطلاعاتی وزن داده شد. نتایج حاصل از تلفیق لایه های وزن دهی شده ، زمین ها را برای انتخاب مکان مناسب فضای سبز اولویت بندی کرد. سپس این زمین ها با نقشه کاربری اراضی مقایسه و ارزیابی شد. در نهایت ، زمینها در سه نوع پهنه : مناسب ، متوسط و نامناسب تعیین و براساس آن ، مطلوب ترین آنها برای احداث فضاهای سبز جدید پیشنهاد شدند.
راهنمای دریافت مقالهی «ارزیابی و مکان یابی فضای سبز شهری با استفاده از GIS و روش AHP (مورد مطالعه : منطقه 7 شهرداری تهران)» در حال تکمیل میباشد.